Mijn naam is Elena en ik ben één van jullie eerste studenten – ingeschreven in 1993. Ik wil jullie van harte feliciteren met de 25 jaren als modevakopleiding! Ik woon al elf jaar in Engeland, dus kan niet even langskomen. 🙂
Ik naai nog altijd, heb dat een tijdje beroepsmatig gedaan, maar met de recessie van de afgelopen jaren was het te moeilijk om er genoeg mee te verdienen, dus ben ik terug in mijn computerberoep om m’n brood te verdienen. Maar naaien is veel leuker!
Hier is iedereen absoluut jaloers over de kwaliteit van de patronen die ik maak. De gangbare methode hier is drie-vier metingen te nemen over kleding en al, dan grof patroonblokken te tekenen, een katoenen pasmodel te maken en dat dan met veelvoudige passen en meten aan het lichaam aan te passen. Zo krijg je natuurlijk ook een passend kledingstuk maar wat een gedoe!
Laatst was er nog een discussie op de “blogosphere” over paspoppen en hoe belangrijk ze zijn voor het passen, en ik denk: passen doe ik eigenlijk niet… het past direct! En daar heb ik jullie voor te danken – ik doe alles nog met onze schoolboeken. Ook de naaitechniek die ik toendertijd niet altijd zo goed onder de knie had, maar waar ik steeds meer mee geoefend heb. Jullie methode was vaak beter dan wat je in boeken leest of op het internet tegenkomt. 🙂 Dus gefeliciteerd en hartstikke bedankt!! Ik ben zo blij voor jullie, dat de school zo goed loopt, maar verrast ben ik niet. 🙂
Groetjes!
Elena
